کد مطلب:303528 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:205
مفاخره بی نظیر حضرت زهرا با حضرت علی
(كتاب زندگانی فاطمه الزهرا تالیف عماد زاده / 304 - مجمع النورین تالیف مرندی / 45)
مفاخره ای بین حضرت فاطمه زهرا (س) با حضرت امیرالمومئین علی بن ابیطالب (ع) در حضور پیمبر (ص) رخ داده كه از نظر ادب و شهامت و حاضر جوابی و فضیلت و منقبت بسیار حائز اهمیت است و چون الفاظ فارسی قادر نیست دقایق و لطایف الفاظ شیرین عربی را (آن هم از زبان دو معصوم كه با شیواترین بیان سخن گفته اند) در خود بگنجاند و ترجمه از لطافتش می كاهد عیناً این مفاخره به زبان اصلی خود نقل و سپس ترجمه اش را برای سایر علاقمندان در كنار هر سطر می نگاریم:
گویا این زن و شوهر در منزل با هم صحبت كرده و سخن را به اینجا كشانده بودند كه علی علیه السلام به فاطمه (س) فرموده بود: یا فاطمة ان النبی یحبنی اكثر منك.
پیغمبر خدا مرا از تو بیشتر دوست دارد. و در پاسخ حضرت زهرا عرض می كند: واعجبا یحبك اكثر منی؟ و انا ثمرة فواده و عضو من اعضائه ولیس له ولد غیری. جای تعجب است تو را از من بیشتر دوست دارد؟ و حال آن كه من میوه دلش و پاره ای از اندامش هستم و به علاوه من یگانه دختر باقیمانده او هستم چطور ممكن است تو را از من بیشتر دوست بدارد.
علی علیه السلام فرمود: یا فاطمة ان لم تصدقنی فامضی بنا الی ابیك محمد (ص). ای فاطمه اگر گفتارم را باور نمی كنی بیا با هم برویم خدمت پدرت حضرت محمد (ص). آری هر دو به خدمت رسول خدا (ص) شتافتند فاطمه علیهاسلام آغاز سخن كرده و گفت: یا رسول الله اینا احب الیك انا ام علی؟ ای رسول خدا من و علی كدامیك نزد تو محبوب تریم؟ (مرا بیشتر دوست داری یا علی را؟)
رسول خدا (ص) فرمود: انتِ احبّ و علی اعزّ منكِ. تو محبوبتری و علی از تو عزیزتر است.
امام علی علیه السلام: الم اقل لك. من به شما نگفتم كه پیغمبر مرا از تو بیشتر دوست دارد؟
شروع مفاخره تاریخی فاطمه زهرا علیهاسلام با علی علیه السلام
علی (ع): انی ولد ذات التقی. من آنم كه در خانه پاك خداوند تعالی متولد شده ام
فاطمه (س): و انا بنت خدیجة الكبری. من نیز دختر خدیجه كبرایم.
علی (ع): انا ابن الصفا. من پسر آن كسم كه صفا را بنا نهاد.
فاطمه (س): انا بنت سدرة المنتهی. من دختر كسی هستم كه او را در شب معراج به سدرة المنتهی بردند.
علی (ع): انا فخر اللوی. من افتخار پرچم اسلامم.
فاطمه (س): انا ابنة من دنی فتدلی و كان من ربه كقاب قوسین اوادنی. من دختر كسی هستم كه در شب معراج به فاصله دو تیر كمان یا كمتر از آن به مقام قرب الهی رسید.
علی (ع): انا ولد المحصنات. من فرزند زنان پاك هستم.
فاطمه (س): انا بنت الصالحات. من نیز دختر زنان صالحات هستم.
علی (ع): انا خادمی جبرئیل. من كسی هستم كه جبرئیل خدمتكار من بوده است.
فاطمه (ع): انا خاطبنی فی السماء راحیل و خدمتنی الملائكة جیلاً بعد جیلٍ. من كسی هستم كه فرشته راحیل با من سخن گفته، و فرشتگان گروه گروه برایم خدمت كرده اند.
علی (ع): ولدت فی المحل البعید المرتقی. من در خانه كعبه متولد شده ام.
فاطمه (س): انا زوجت فی الرفیع الاعلی... من آنم كه عقدم در آسمانها بسته شد.
علی (ع): انا حامل اللواء. من آنم كه همیشه پرچم پر افتخار اسلام بدست من بوده است.
فاطمه (س): انا بنت من عرج به الی السماء. من دختر كسی هستم كه به آسمانها عروج كرد.
علی (ع): انا صالح المومنین. من از تمام مومنان بهترم
فاطمه (س): انا بنت خاتم الّنبیّین. من دختر خاتم پیغمبرانم
علی (ع): انا الضارب علی التاویل. من بر تأویل قرآن جنگیدم (یعنی برای پیاده شدن حقایق قرآن مبارزه كردم)
فاطمه (س): انا جُنّة التاویل. من نیز سپر تاویل قرآنم (یعنی در حفاظت قرآن نقش دارم).
علی (ع): انا شجر من طور سینا. من درخت طور سینایم.
فاطمه(س): انا الشجرة التی تؤتی اكُلُها كل حین. من آن درختی هستم كه میوه اش برای تو همواره حاضر است.
علی (ع): انا متكّلم الثعبان. من آنم كه اژدها بر ولایت من سخن گفت.
فاطمه (س): انا ابنة النبی الكریم. من آنم كه دختر پیامبر بزرگوار اسلامم
علی (ع): انا النبأ العظیم. من خبر بزرگ قرآن هستم.
فاطمه (س): انا ابنة الصادق الامین. من دختر راستگوترین و امین ترین خلق خدایم.
علی (ع): انا حبل الله المتین. من ریسمان محكم الهی هستم
فاطمه (س): انا ابنة من خیر الخلق اجمعین. من دختر بهترین خلق خدایم
علی (ع): انا لیث الحروب. من شیر میدانهای جنگم
فاطمه (س): انا بنت من یغفرالله به الذنوب. من دختر كسی هستم كه خداوند تعالی به وسیله او گناهان گناهكاران را می آمرزد.
علی (ع): انا المصدق بالخاتم. من آن كسی هستم كه انگشتر در نماز صدقه داد.
فاطمه (س): انا بنت سید العالم. من دختر بهترین آقای جهانم
علی (ع): انا سید بنی هاشم. من نیز سید بنی هاشمم
فاطمه (س): انا بنت محمد المصطفی. من دختر محمد مصطفی برگزیده خدا هستم
علی (ع): انا سید الوصیین. من سیداوصیایم.
فاطمه (س): انا بنت النبی العربی. من دختر پیغمبر عربی هستم
علی(ع): انا الشجاع المكّی. من قهرمان نامدار مكه ام
فاطمه (س): انا بنت احمد النبی. من دختر پسندیده ترین پیغمبرانم
علی (ع): انا البطل الاورع. من قهرمان با تقوایم
فاطمه (س): انا بنت الشفیع المشفع. من دختر شفاعت كننده روز جزایم كه شفاعتش پذیرفته می شود.
علی (ع): انا قسیم الجنة والنار. من تقسیم كننده بهشت و دوزخم
فاطمه (س): انا ابنة محمد المختار. من دختر محمد مختارم كه برگزیده خداوند است.
علی (ع): انا قاتل الجانّ. من كشنده كفّار اجنّه ام.
فاطمه (س): انا ابنة رسول الله الملك الدیان. من دختر رسول خداوند پاداش دهنده ام.
علی (ع): انا خیرة الرحمن. من بهترین خلق خداوند رحمانم
فاطمه (س): انا خیرة النسوان. من نیز بهترین زنان جهانم
فاطمه (س): انا ابنة من ارسل رحمةللعالمین و بالمومنین رؤف رحیم. من دختر پیغمبر رحمةللعالمین هستم كه به مومنین مهربان بود.
علی (ع): انا الذی جعل الله نفسی نفس محمد. من آن كسی هستم كه خداوند در قرآنش جان مرا جان پیغمبرش دانسته فرموده (انفسنا و انفسكم)
فاطمه (س): انا الذی یقول فی كتاب العزیز ابناؤنا و ابناؤكم.
من آنم كه خداوند بزرگ در قران كریم مرا به تنهایی همه فرزندان پدرم دانسته و فرموده: (وابناؤنا...)
علی (ع): انا من شیعتی من علمی یسطرون. من آنم كه شیعیانم از دانشم بهره می برند.
فاطمه (س): انا بحر من علمی یغترفون. من نیز آن دریایم كه از دانشم برخوردارند.
علی (ع): انا اشتق الله تعالی اسمی من اسمه فهو العالی و انا علی. من آن كسی هستم كه اسمم را خدا از اسم خود مشتق نموده او عالی است و من علی هستم.
فاطمه (س): انا كذلك فهو الفاطر و انا فاطمه. من نیز اسمم از نام خدا گرفته شده است. او فاطر و من فاطمه ام.
علی (ع): انا حیوة العارفین. من مایه حیات معنوی عارفانم
فاطمه (س): انا فلك نجاة الراغبین. من كشتی نجات عاشقان حقم
علی (ع): انا الحوامیم. من حامیم های قرآنم.
فاطمه (ع): انا ابنةالطواسین. من نیز دختر (طاسین)های قرآنم
علی (ع): انا كنز الغنی. من گنج بی نیازیم
فاطمه (س): انا كلمةالحسنی. من كلمة الحسنی هستم (من اسم اعظم الهی هستم)
علی (ع): انا بی تاب الله علی آدم فی خطیئته. من آن كسی هستم كه خدا به خاطر من توبه آدم را قبول كرد.
فاطمه (س): انا بی قبل الله توبته. من نیز همانم كه خدا به سبب من توبه آدم را پذیرفت.
علی (ع): اناكسفینة نوح من ركبها نجی. من مانند كشتی نوحم كه هركس بر آن نشست نجات یافت.
فاطمه (س): انا اشاركه فی دعوته. من هم شریك در دعوت او هستم.
علی (ع): انا طوفانه. من طوفان دریای علمم
فاطمه (س): انا مسورته. من مركز ثقل كشتی نجاتم (من تكیه گاه آن هستم)
علی (ع): انا النسیم الی حفظه. من آن نسیمی هستم كه كشتی علم را می راند و نگاهبانیش می كند.
فاطمه (س): انا مسنی انهار الماء والخمر و العسل فی الجنان. من بستر نهرهای گوارای آب و شراب و عسل مصفای بهشت هستم.
علی (ع): انا علمی علم النبیین. من دانشم دانش پیامبران الهی است.
فاطمه (س): انا بنت سیدالمرسلین الاولین و الاخرین. من دختر آقای پیامبران اولین و آخرینم.
علی (ع): انا البئر و القصر المشید. من چاه قرآن و كاخ برافراشته آنم. یعنی من آن چشمه ام كه از زلال وجودم بهره نگرفتند.
فاطمه (س): انا منی شبر و شبیر. من آنم كه مادر حسن و حسینم.
علی (ع): انا بعدالرسول خیرالبریة. منم كه بعد از رسول خدا (ص) بهترین خلق خدایم.
فاطمه (س): انا البرّة الزكیة. من پاكترین زن نیكوكردارم.
در اینجا بود كه رسول خدا صلی الله علیه وآله به دخترش فاطمه علیهاسلام فرمود:
لا تكلمی علیاً فانه ذوالبرهان. زهرا جان سكوت كن كه علی صاحب برهان است.
فاطمه (س): انا ابنةمن انزل الیه القرآن. منم دختر كسی كه قرآن به او نازل شده است.
علی (ع): انا الامین الاصلع. منم آن كسی كه هم امینم و هم اصلع (اصلع: پیشانی بزرگ صاحب علم).
فاطمه (س):انا الكوكب الذی یلمع. من ستاره درخشان مكتبم
قال النبی (ص) فهو صاحب الشفاعة یوم القیامة. در این زمان پیامبر (ص) به دخترش فاطمه فرمود: زهرا جان علی صاحب شفاعت بزرگ در روز قیامت است.
فاطمه (س): انا خاتون یوم القیامة. من خاتون بزرگ صحرای محشرم
در این موقع زهرا علیهاسلام به پدرش عرض كرد یا رسول الله مرا حمایت نمی كنی؟ پسرعمت را حمایت می كنی؟
علی (ع): یا فاطمه انا من محمد عصبته و نجیبه. من از محمد به منزله جان او هستم.
فاطمه (س): انا لحمه و دمه. من نیز گوشت و خونش هستم.
علی (ع): انا الصحف. من به منزله كتب آسمانی هستم
فاطمه (س):انا الشرف. من شرافت آفرینشم
علی (ع): انا ولی الزلفی. منم صاحب نیكوئیها و رستگاریها
فاطمه (س): انا الخمصأ الحسنی. منم طعم شیرین نیكویی.
علی (ع): انا نور الوری. منم نور عالم خلقت
فاطمه (س): انا فاطمةالزهرا. منم فاطمه زهرا
در این موقوع حضرت خاتم الانبیا (ص) به دخترش زهرا علیهاسلام فرمود:
یا فاطمه! قومی و قبلی رأس ابن عمك هذا جبرئیل و مكائیل و اسرافیل و عزرائیل مع اربعة الاف من الملائكة یحامون مع علی و هذا اخی راحیل و روائیل مع اربعة آلاف من الملائكة ینظرون.
ای فاطمه برخیز و سر پسر عمت را ببوس كه جبرائیل و میكائیل و اسرافیل و عزرائیل با چهار هزار فرشته برای حمایت پسرعمت آمده اند و این برادرم راحیل است كه به همراه فرشته روائیل با چهار هزار فرشته آمده اند و نگاه می كنند. در این موقع فاطمه زهرا علیهاسلام برخاست فقبلت راس الامام علی بن ابیطالب بین یدی النبی. پس سر پسرعمش علی بن ابیطالب (ع) در حضور رسول خدا (ص) بوسید و گفت: یا ابالحسن بحق رسول الله معذرة الی اللّه عزوجل و الیك و الی ابن عمك. ای ابوالحسن به حق رسول خدا از تو معذرت می خواهم و از خدا و رسول او نیز معذرت خواهی می كنم و علی علیه السلام نیز دست فاطمه را بوسید.
چند نكته قابل توجه در این مفاخره مقدس
نكاتی بسیار قابل توجه در این مفاخره بی نظیر وجود دارد كه بیان آن خالی از لطف نیست.
1 - شهامت ادبی و بلاغت بی نظیر حضرت زهرا سلام الله علیها كه پابه پای امیر سخن و فرمانفرمای كلام پیش رفته است.
2 - زیبایی گفتار آن بانوی بزرگ كه از روانی و شیوایی بی نظیر برخوردار است مثلاً هر جا كه سخن علی علیه السلام به الف ختم می شد پاسخ آن بانو نیز با همان كلمه كوتاه به الف ختم می شد و هرجا با یا و نون ختم می شد سخنان آن بانو نیز با یا و نون زینت می یافت و این، خبر از استعداد عجیب حضرت زهرا علیهاسلام و همپایه بودنش با علی علیه السلام را می دهد.
3 - مقدس بودن این مفاخره و بی تكبر بودن این موضوع را ثابت می كند.
4 - از عظمت علی علیه السلام خبر می دهد كه به فرموده رسول خدا (ص) آن حضرت مورد حمایت فرشتگان اعظم الهی بوده است.
5 - از همه مهمتر پایان این مفاخره بی نظیر است كه در كمال عشق و صفا و اخلاص و وفا از سوی رسول خدا (ص) به دخترش فاطمه علیهاسلام امر می شود كه برخیزد و سر مطهر همسرش را ببوسد و از ایشان معذرت خواهی كند و آن بانو نیز حضور پدر سر آن امام بزرگوار را می بوسد و از این كه پا به پای آن حضرت مطالبی را در شأن و شكوه خود بیان كرده از خدا و رسول او و از همسرش پوزش می طلبد علی علیه السلام نیز پوزش او را پذیرفته و دست مبارك آن بانو را می بوسد. و خلاصه تمامی لحظه لحظه های آن مفاخره بی نظیر، با صفا و صمیمت و در كمال بی ریایی و تقوی سپری شده و با یك جهان پاكی و قداست و معنویت پایان می یابد.
مَنْ مثل فاطمةالّزهراء فی نَسَبِ
و فی فخار و فی فضل و فی حَسَبِ
واللّهُ فَضَّلها حَقّاً و شرّفها
اِذْكانَت ابنةُ خیرالعجم والعرب
مفاخره ای بین حضرت فاطمه زهرا (س) با حضرت امیرالمومئین علی بن ابیطالب (ع) در حضور پیمبر (ص) رخ داده كه از نظر ادب و شهامت و حاضر جوابی و فضیلت و منقبت بسیار حائز اهمیت است و چون الفاظ فارسی قادر نیست دقایق و لطایف الفاظ شیرین عربی را (آن هم از زبان دو معصوم كه با شیواترین بیان سخن گفته اند) در خود بگنجاند و ترجمه از لطافتش می كاهد عیناً این مفاخره به زبان اصلی خود نقل و سپس ترجمه اش را برای سایر علاقمندان در كنار هر سطر می نگاریم:
گویا این زن و شوهر در منزل با هم صحبت كرده و سخن را به اینجا كشانده بودند كه علی علیه السلام به فاطمه (س) فرموده بود: یا فاطمة ان النبی یحبنی اكثر منك.
پیغمبر خدا مرا از تو بیشتر دوست دارد. و در پاسخ حضرت زهرا عرض می كند: واعجبا یحبك اكثر منی؟ و انا ثمرة فواده و عضو من اعضائه ولیس له ولد غیری. جای تعجب است تو را از من بیشتر دوست دارد؟ و حال آن كه من میوه دلش و پاره ای از اندامش هستم و به علاوه من یگانه دختر باقیمانده او هستم چطور ممكن است تو را از من بیشتر دوست بدارد.
علی علیه السلام فرمود: یا فاطمة ان لم تصدقنی فامضی بنا الی ابیك محمد (ص). ای فاطمه اگر گفتارم را باور نمی كنی بیا با هم برویم خدمت پدرت حضرت محمد (ص). آری هر دو به خدمت رسول خدا (ص) شتافتند فاطمه علیهاسلام آغاز سخن كرده و گفت: یا رسول الله اینا احب الیك انا ام علی؟ ای رسول خدا من و علی كدامیك نزد تو محبوب تریم؟ (مرا بیشتر دوست داری یا علی را؟)
رسول خدا (ص) فرمود: انتِ احبّ و علی اعزّ منكِ. تو محبوبتری و علی از تو عزیزتر است.
امام علی علیه السلام: الم اقل لك. من به شما نگفتم كه پیغمبر مرا از تو بیشتر دوست دارد؟
شروع مفاخره تاریخی فاطمه زهرا علیهاسلام با علی علیه السلام
علی (ع): انی ولد ذات التقی. من آنم كه در خانه پاك خداوند تعالی متولد شده ام
فاطمه (س): و انا بنت خدیجة الكبری. من نیز دختر خدیجه كبرایم.
علی (ع): انا ابن الصفا. من پسر آن كسم كه صفا را بنا نهاد.
فاطمه (س): انا بنت سدرة المنتهی. من دختر كسی هستم كه او را در شب معراج به سدرة المنتهی بردند.
علی (ع): انا فخر اللوی. من افتخار پرچم اسلامم.
فاطمه (س): انا ابنة من دنی فتدلی و كان من ربه كقاب قوسین اوادنی. من دختر كسی هستم كه در شب معراج به فاصله دو تیر كمان یا كمتر از آن به مقام قرب الهی رسید.
علی (ع): انا ولد المحصنات. من فرزند زنان پاك هستم.
فاطمه (س): انا بنت الصالحات. من نیز دختر زنان صالحات هستم.
علی (ع): انا خادمی جبرئیل. من كسی هستم كه جبرئیل خدمتكار من بوده است.
فاطمه (ع): انا خاطبنی فی السماء راحیل و خدمتنی الملائكة جیلاً بعد جیلٍ. من كسی هستم كه فرشته راحیل با من سخن گفته، و فرشتگان گروه گروه برایم خدمت كرده اند.
علی (ع): ولدت فی المحل البعید المرتقی. من در خانه كعبه متولد شده ام.
فاطمه (س): انا زوجت فی الرفیع الاعلی... من آنم كه عقدم در آسمانها بسته شد.
علی (ع): انا حامل اللواء. من آنم كه همیشه پرچم پر افتخار اسلام بدست من بوده است.
فاطمه (س): انا بنت من عرج به الی السماء. من دختر كسی هستم كه به آسمانها عروج كرد.
علی (ع): انا صالح المومنین. من از تمام مومنان بهترم
فاطمه (س): انا بنت خاتم الّنبیّین. من دختر خاتم پیغمبرانم
علی (ع): انا الضارب علی التاویل. من بر تأویل قرآن جنگیدم (یعنی برای پیاده شدن حقایق قرآن مبارزه كردم)
فاطمه (س): انا جُنّة التاویل. من نیز سپر تاویل قرآنم (یعنی در حفاظت قرآن نقش دارم).
علی (ع): انا شجر من طور سینا. من درخت طور سینایم.
فاطمه(س): انا الشجرة التی تؤتی اكُلُها كل حین. من آن درختی هستم كه میوه اش برای تو همواره حاضر است.
علی (ع): انا متكّلم الثعبان. من آنم كه اژدها بر ولایت من سخن گفت.
فاطمه (س): انا ابنة النبی الكریم. من آنم كه دختر پیامبر بزرگوار اسلامم
علی (ع): انا النبأ العظیم. من خبر بزرگ قرآن هستم.
فاطمه (س): انا ابنة الصادق الامین. من دختر راستگوترین و امین ترین خلق خدایم.
علی (ع): انا حبل الله المتین. من ریسمان محكم الهی هستم
فاطمه (س): انا ابنة من خیر الخلق اجمعین. من دختر بهترین خلق خدایم
علی (ع): انا لیث الحروب. من شیر میدانهای جنگم
فاطمه (س): انا بنت من یغفرالله به الذنوب. من دختر كسی هستم كه خداوند تعالی به وسیله او گناهان گناهكاران را می آمرزد.
علی (ع): انا المصدق بالخاتم. من آن كسی هستم كه انگشتر در نماز صدقه داد.
فاطمه (س): انا بنت سید العالم. من دختر بهترین آقای جهانم
علی (ع): انا سید بنی هاشم. من نیز سید بنی هاشمم
فاطمه (س): انا بنت محمد المصطفی. من دختر محمد مصطفی برگزیده خدا هستم
علی (ع): انا سید الوصیین. من سیداوصیایم.
فاطمه (س): انا بنت النبی العربی. من دختر پیغمبر عربی هستم
علی(ع): انا الشجاع المكّی. من قهرمان نامدار مكه ام
فاطمه (س): انا بنت احمد النبی. من دختر پسندیده ترین پیغمبرانم
علی (ع): انا البطل الاورع. من قهرمان با تقوایم
فاطمه (س): انا بنت الشفیع المشفع. من دختر شفاعت كننده روز جزایم كه شفاعتش پذیرفته می شود.
علی (ع): انا قسیم الجنة والنار. من تقسیم كننده بهشت و دوزخم
فاطمه (س): انا ابنة محمد المختار. من دختر محمد مختارم كه برگزیده خداوند است.
علی (ع): انا قاتل الجانّ. من كشنده كفّار اجنّه ام.
فاطمه (س): انا ابنة رسول الله الملك الدیان. من دختر رسول خداوند پاداش دهنده ام.
علی (ع): انا خیرة الرحمن. من بهترین خلق خداوند رحمانم
فاطمه (س): انا خیرة النسوان. من نیز بهترین زنان جهانم
فاطمه (س): انا ابنة من ارسل رحمةللعالمین و بالمومنین رؤف رحیم. من دختر پیغمبر رحمةللعالمین هستم كه به مومنین مهربان بود.
علی (ع): انا الذی جعل الله نفسی نفس محمد. من آن كسی هستم كه خداوند در قرآنش جان مرا جان پیغمبرش دانسته فرموده (انفسنا و انفسكم)
فاطمه (س): انا الذی یقول فی كتاب العزیز ابناؤنا و ابناؤكم.
من آنم كه خداوند بزرگ در قران كریم مرا به تنهایی همه فرزندان پدرم دانسته و فرموده: (وابناؤنا...)
علی (ع): انا من شیعتی من علمی یسطرون. من آنم كه شیعیانم از دانشم بهره می برند.
فاطمه (س): انا بحر من علمی یغترفون. من نیز آن دریایم كه از دانشم برخوردارند.
علی (ع): انا اشتق الله تعالی اسمی من اسمه فهو العالی و انا علی. من آن كسی هستم كه اسمم را خدا از اسم خود مشتق نموده او عالی است و من علی هستم.
فاطمه (س): انا كذلك فهو الفاطر و انا فاطمه. من نیز اسمم از نام خدا گرفته شده است. او فاطر و من فاطمه ام.
علی (ع): انا حیوة العارفین. من مایه حیات معنوی عارفانم
فاطمه (س): انا فلك نجاة الراغبین. من كشتی نجات عاشقان حقم
علی (ع): انا الحوامیم. من حامیم های قرآنم.
فاطمه (ع): انا ابنةالطواسین. من نیز دختر (طاسین)های قرآنم
علی (ع): انا كنز الغنی. من گنج بی نیازیم
فاطمه (س): انا كلمةالحسنی. من كلمة الحسنی هستم (من اسم اعظم الهی هستم)
علی (ع): انا بی تاب الله علی آدم فی خطیئته. من آن كسی هستم كه خدا به خاطر من توبه آدم را قبول كرد.
فاطمه (س): انا بی قبل الله توبته. من نیز همانم كه خدا به سبب من توبه آدم را پذیرفت.
علی (ع): اناكسفینة نوح من ركبها نجی. من مانند كشتی نوحم كه هركس بر آن نشست نجات یافت.
فاطمه (س): انا اشاركه فی دعوته. من هم شریك در دعوت او هستم.
علی (ع): انا طوفانه. من طوفان دریای علمم
فاطمه (س): انا مسورته. من مركز ثقل كشتی نجاتم (من تكیه گاه آن هستم)
علی (ع): انا النسیم الی حفظه. من آن نسیمی هستم كه كشتی علم را می راند و نگاهبانیش می كند.
فاطمه (س): انا مسنی انهار الماء والخمر و العسل فی الجنان. من بستر نهرهای گوارای آب و شراب و عسل مصفای بهشت هستم.
علی (ع): انا علمی علم النبیین. من دانشم دانش پیامبران الهی است.
فاطمه (س): انا بنت سیدالمرسلین الاولین و الاخرین. من دختر آقای پیامبران اولین و آخرینم.
علی (ع): انا البئر و القصر المشید. من چاه قرآن و كاخ برافراشته آنم. یعنی من آن چشمه ام كه از زلال وجودم بهره نگرفتند.
فاطمه (س): انا منی شبر و شبیر. من آنم كه مادر حسن و حسینم.
علی (ع): انا بعدالرسول خیرالبریة. منم كه بعد از رسول خدا (ص) بهترین خلق خدایم.
فاطمه (س): انا البرّة الزكیة. من پاكترین زن نیكوكردارم.
در اینجا بود كه رسول خدا صلی الله علیه وآله به دخترش فاطمه علیهاسلام فرمود:
لا تكلمی علیاً فانه ذوالبرهان. زهرا جان سكوت كن كه علی صاحب برهان است.
فاطمه (س): انا ابنةمن انزل الیه القرآن. منم دختر كسی كه قرآن به او نازل شده است.
علی (ع): انا الامین الاصلع. منم آن كسی كه هم امینم و هم اصلع (اصلع: پیشانی بزرگ صاحب علم).
فاطمه (س):انا الكوكب الذی یلمع. من ستاره درخشان مكتبم
قال النبی (ص) فهو صاحب الشفاعة یوم القیامة. در این زمان پیامبر (ص) به دخترش فاطمه فرمود: زهرا جان علی صاحب شفاعت بزرگ در روز قیامت است.
فاطمه (س): انا خاتون یوم القیامة. من خاتون بزرگ صحرای محشرم
در این موقع زهرا علیهاسلام به پدرش عرض كرد یا رسول الله مرا حمایت نمی كنی؟ پسرعمت را حمایت می كنی؟
علی (ع): یا فاطمه انا من محمد عصبته و نجیبه. من از محمد به منزله جان او هستم.
فاطمه (س): انا لحمه و دمه. من نیز گوشت و خونش هستم.
علی (ع): انا الصحف. من به منزله كتب آسمانی هستم
فاطمه (س):انا الشرف. من شرافت آفرینشم
علی (ع): انا ولی الزلفی. منم صاحب نیكوئیها و رستگاریها
فاطمه (س): انا الخمصأ الحسنی. منم طعم شیرین نیكویی.
علی (ع): انا نور الوری. منم نور عالم خلقت
فاطمه (س): انا فاطمةالزهرا. منم فاطمه زهرا
در این موقوع حضرت خاتم الانبیا (ص) به دخترش زهرا علیهاسلام فرمود:
یا فاطمه! قومی و قبلی رأس ابن عمك هذا جبرئیل و مكائیل و اسرافیل و عزرائیل مع اربعة الاف من الملائكة یحامون مع علی و هذا اخی راحیل و روائیل مع اربعة آلاف من الملائكة ینظرون.
ای فاطمه برخیز و سر پسر عمت را ببوس كه جبرائیل و میكائیل و اسرافیل و عزرائیل با چهار هزار فرشته برای حمایت پسرعمت آمده اند و این برادرم راحیل است كه به همراه فرشته روائیل با چهار هزار فرشته آمده اند و نگاه می كنند. در این موقع فاطمه زهرا علیهاسلام برخاست فقبلت راس الامام علی بن ابیطالب بین یدی النبی. پس سر پسرعمش علی بن ابیطالب (ع) در حضور رسول خدا (ص) بوسید و گفت: یا ابالحسن بحق رسول الله معذرة الی اللّه عزوجل و الیك و الی ابن عمك. ای ابوالحسن به حق رسول خدا از تو معذرت می خواهم و از خدا و رسول او نیز معذرت خواهی می كنم و علی علیه السلام نیز دست فاطمه را بوسید.
چند نكته قابل توجه در این مفاخره مقدس
نكاتی بسیار قابل توجه در این مفاخره بی نظیر وجود دارد كه بیان آن خالی از لطف نیست.
1 - شهامت ادبی و بلاغت بی نظیر حضرت زهرا سلام الله علیها كه پابه پای امیر سخن و فرمانفرمای كلام پیش رفته است.
2 - زیبایی گفتار آن بانوی بزرگ كه از روانی و شیوایی بی نظیر برخوردار است مثلاً هر جا كه سخن علی علیه السلام به الف ختم می شد پاسخ آن بانو نیز با همان كلمه كوتاه به الف ختم می شد و هرجا با یا و نون ختم می شد سخنان آن بانو نیز با یا و نون زینت می یافت و این، خبر از استعداد عجیب حضرت زهرا علیهاسلام و همپایه بودنش با علی علیه السلام را می دهد.
3 - مقدس بودن این مفاخره و بی تكبر بودن این موضوع را ثابت می كند.
4 - از عظمت علی علیه السلام خبر می دهد كه به فرموده رسول خدا (ص) آن حضرت مورد حمایت فرشتگان اعظم الهی بوده است.
5 - از همه مهمتر پایان این مفاخره بی نظیر است كه در كمال عشق و صفا و اخلاص و وفا از سوی رسول خدا (ص) به دخترش فاطمه علیهاسلام امر می شود كه برخیزد و سر مطهر همسرش را ببوسد و از ایشان معذرت خواهی كند و آن بانو نیز حضور پدر سر آن امام بزرگوار را می بوسد و از این كه پا به پای آن حضرت مطالبی را در شأن و شكوه خود بیان كرده از خدا و رسول او و از همسرش پوزش می طلبد علی علیه السلام نیز پوزش او را پذیرفته و دست مبارك آن بانو را می بوسد. و خلاصه تمامی لحظه لحظه های آن مفاخره بی نظیر، با صفا و صمیمت و در كمال بی ریایی و تقوی سپری شده و با یك جهان پاكی و قداست و معنویت پایان می یابد.
مَنْ مثل فاطمةالّزهراء فی نَسَبِ
و فی فخار و فی فضل و فی حَسَبِ
واللّهُ فَضَّلها حَقّاً و شرّفها
اِذْكانَت ابنةُ خیرالعجم والعرب